Tenim buğday idi oldum ben kara
Gönlümde yara açtı gurbetin Urfa
Güneşin başka bir dert soğuğun başka
Yanıyorum Urfa ben yardan ayrı
Üşüyorum Urfa anadan ayrı
Ne kadar da gitmeye hevesliydim ben
Gittim şimdi burdayım ama nereye
Uzaklaştım her adımda sanki kendimden
Kaybettim ben beni bilmem nerede
Aradığım neydi ki bir başkası mı
Kalmadı bende artık o eski neşe
Yüzüm resimlerde bile gülmüyor artık
Gamzeler kayıp yüzümde, sanki bilmece
Gözyaşlarım ardından dinmiyor artık
Ben artık benliğimden uzak biriyim
Ellere söyleme rüyada gördüğünü
Çözülmesin sırrımızın düğümü
Kimseler anlamaz ne çok sevdiğimi
Ben bilirim, ben bilirim sevdiğim !
Kaybolmuştu o gün hani o anda
Ben o yari gördüm bugün rüyamda
Beni bir ağyar ile sınav ederdi
Yarim bilmezmi ki benim dünyada
Ondan başkasını gözüm görmez ki
Düşmedim ağyarin ağına yarin gözünden
Sorular soruyorum kimliği belirsiz, kendime...
Sorular soruyorum içinde ben "O"lmayan...
Sorular soruyorum cevabı belirsiz...
Sorular soruyorum kendi kendimi yargılayan.
Bir cevap istiyorum şimdi tüm sorularıma,
Vurdum paslı tellere
Teller yâr yâr deyi verdi
Gittin yaban ellere
Yollar gel gel deyi verdi
Yüreğimde vardır sızım
Vazgeçmek güzel değil be usta
Oysa vazgeçilen ne kadar da güzeldi
Ne olur bir şey söyle sen bu hususta
Her gece kurulan hayaller birden biter mi
Boşa geçmiş öğrendim sonunda usta
Bu uzun yollar yormazda beni
Sevdiğim hasretin yordu bir kere
Ardından yürüdüm koştum durdum da
Vatanımda gurbet oldun bir kere
Uzaktır aramız aynı gök yüzü
Nedir bu feryadın divane bülbül
Seni de ben gibi terk eden mi var
Kan oldu sel gibi aktı gözyaşım
Yar için ben gibi ağlayan mı var
Feryad etmekten kesilmiş sesin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!