Kağıdı kaleme değdiremez oldum
Bir harfi yazamaz
Bir nokta dahi koyamaz.
Yüreğim o kadar kara ki
Karanlık kelimesi aydınlıkta kalıyor.
Oysa ne umutlar beslerdi benim gönlüm
Kardelenler açmış mıdır
Hani her zorlukta mücadele veren
Umudun sabrın hasretin
Özlem kokulu Toprağın çiçekleri...
Bir de cesaretli aşkların
Kim Bilir Ki Gönlünü
Gönüldeki Kör Kuyuları
O Kuyudaki Yusuf Yüzlüyü
İnmek Lazım Kör Kuyulara...
Yazmakla bitmez ki sinem ateşi
Su ile sönmez ki aşkın ateşi
Bir çift göze mahkum kalana koymaz ki
Alemi beşer de bir mahpushane
Biz gönlünü zindana vermiş kişileriz ahu dilber yolunda
Yollara baş koymuşuz sevda sürgünün de...
Bakma bu süslü cümlelerime şimdi
Uykusuz gecelerde sana yaza bildiklerim bunlar
Bir de asıl sana yazamadıklarım var
Gam gibi keder gibi dert gibi içime akıttıklarım
Ben olsam senin yerinde onları okumak isterdim
Yüreğimde yüreğimin içinde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!