Mutluluk verir gülmek insana
Ama gülebilir mi içini çekerek ağlayan biri
Mutlu olabilir mi böyle ağlarken de
Bazı insanlar için olabilir mi
Unutulur mu acaba gülmek
Geçmiyor zaman
İlerlemiyor yelkovan
pili mi mi bitti acaba,takıldı mı yoksa
Bitmiyor zaman
Güneş hiç kıpırdamıyor
Yüreğim acıyor sensiz
Güvendiğin sevdiğin insanlar,
Arkamdan iş çevirince
Yüreğim acıyor
Özlüyorum eski günlerimi,
Geçmişten günümüze çok şeyi kaybettim
Ve kaybettiğim şeyleri geri alamadım
bugünlerde anlıyorum kıymetini
sevildiğimi,bu halimi sevemediğimi
ASPAVA
Çeyrek Var
Artık yaklaşıyorum birşeylere
Yavaş yavaş geçiyor önümden anılar
Kimseler görmüyor,hissediyorum yalnızca
Çeyrek var.
İnsanın hayatı kaç para
Hayatta istemedikleri şeyler için
Giden paralar kaç para
Benim hayatıma hiç para vermeden
Hayatımı senelerimi çaldılar
Önce bir ses duyuluyor aniden
Sonra kaçışmalar,çığlıklar
Yavaş yavaş yok oluyor süslü binalar,
Devamında ani ölüm sessizliği.
Çığlıklarım kayboluyor gürültülerden
Yaşanmasa bunlar
Kırılmasa insanlar
Dilenmese özürler
Vakit bir akşamüstü.
Tutulmadı zincirler
Değil Bağcılar'ın,Dünya'nın tek incisi,
Tanıdım birbirinden yetenekli gençleri.
İlk geldiğimde başlatılmadım danışmaya
Lakin,değiştirdiler fikrimi.
İlk başlarda düşündüm bırakmayı
Öyle yalnız hisseder ki,
İnsan kendini bazen...
Sanki koskoca dünya da
Milyonlarca insan için de tek o vardır.
Konuşmak ister,dinleyeni yoktur...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!