Ferhat Çetin Şiirleri - Şair Ferhat Çetin

yeryüzünün acımasız karanlığında zindanlardayken o yalnızlığım resimsiz sayfanda açıldı zincirli kapım bir sevda ipini taktım boynuma tanrının lutfettiği bir melektin yasemin gidecektim kararlıydım senin için idam sehpasına,, benim için güneşin morötesi ışınıydın sen sana dalgalardan kalem yapmıştım sevdamı yazmak için kumsala birgün dudakların kurursa susuzluktan okyanusu getircektim sana, akşam ayazında üşürsen balkonunda güneşi indirecektim kapına eğer gönlün sevgi ararsa diye kalbimi söküp verecektim yasemin. bir resimdi senden istediğim verdin verdin ama …o verdiğin gün yaktın beni yıktın beni,,, olsun be gülüm olan olmuş her neyse… sihir gibiydin biliyor musun,kendi sayfanda engin denizler kadar hürdü gözlerin yüreğini görmek istesede tanrı kulları,, bakakalacaklardı benim gibi arkanda dünya güzelide olsan bilk kendi kendine, offfff dağlarının gazabı düşecek şimdi üstüne, yarınlara ulaşacak mı yaşayan gölgeyin habercisi, rahat mısın şimdiiiiiii.uyuyacak mısın senide yakacak bir gün bu ferhatın sevgisi

kumsalda yalnız kalmış yüreğin
çocuklar kadar masum
martılar kadar suskunsun
uçurtmalarda olmandır dileğim
birdağ kadar yüce
bir orman kadar özgür

nasıl bir dünya ki bu,,umutsuz
yalnızlık çilesi kaderimin önünde
kavrulan sıcaklarda sevda gününde
belkide bu yürek ezelden sana susuz
sana sevdam
sana sevgim

Şart olsun birdaha gelirsem bu aleme,
Ne ışığı nede güneşi seveceğim,
İçimde kahreden yangınlarımı,denize atıp,
Meçhul ecellere sensiz gideceğim,
Gerek kalmayacak hem kelama nede selama
Seni değil rüyalarımda ölümü öpeceğim,

yüksekten uçamaz kanadı kırık kuşlar, saklanır geceye yürümek için, yaksadainsanın içini o hayal düşler, mabede saklanır ölmemek için,, kul hasreti doğar bazen karanlık gecelerde, istesende esmez serin bir rüzgar, sen gibisi az olur o ender yücelerde, yaşamak dururken ölmek kim için..

Yumsamda gözlerimi, resmine bakmak için
Seni düşünsem,her gece
Tenim beyaz demiştin
Saçlarına yabancıyım.tenine dokunamadım
Ellerini tutamadım,öksüz fakir hancımıyım
Yüzün labirentli bilmece

sukutu israr sanıp boşuna kızma
bilirim bunları istersen yazma
elimde bir kürek ve birde kazma
toprağa giderken üzemem seni,
bekleye bekleye küle dönmüşsek
yaşarken bu alemde hergün ölmüşsek

Yorgunduk uzun yoldan gelince,
bir yas çorba içip uzanacaktık
kurşunlardan kaçıp geldik deyince
sende biraz zaman kazanacaktık
................bizi neden ihbar ettin
...............içimize bir acı

Kapanırken son perde

Meleğim onurun başımda, en yüce yerde
Tanrımyarenleri düşünsün koymasın derde
sakladığım şafağımda,akşam kapanırken son perde
senin gibi mor menekşe,,hani evrende nerde

Kumsalda bir hayat çizgisi gibi,
Mazide bıraktığın anılar
düşlerinde olmayacak
güzellikler vardı dalgalara kapılan…
unutup gittiler bir bir seni
Bir cehalet.