Çok yalnızdım...
Ve bir sevgili degil, dost arıyordum kendime,
Kendini bırakacak ben anLatırken,
Birtek beni dinleyecek,
Derdimi anlatınca azalacak olmalı,
Konuşunca rahatlamalı insan,
Bir yığın gereksiz abidesi,
Boş yere gürültü kirliliği,
Kulak kazıntısı bir nevi, bu yaptıkları,
Depresyon, hatta intihar nedeni bu,
Mide bulantısı, kafanın yalnızlığı bu,
Tek başınalıgın verdiği büyük acı,
Benim için çok şey degişti,
Tanıdıgım yüzler mesela,
Biri katildi, digeri hırsız,
Biri dostlugumuzu öldürdü, digeri kalbimi çaldı,
Degişmeyen tek şey; gökyüzü,
Ha, öyle ya, yanlışa gitmesin, degişmiş demesinler,
Hangi tuvale boyanmıştı yüzün?
Hangi sokağın yıpratılmış yapısıydı Vücudun?
Evet.
Belki dünyaya gelen en güzel kadındı o,
Peki ya sonrası,
Orasını hatırlamıyorum...
"Nasılsın? " sorusuna
"Sensizim" desem, inan çok ağlardın
Kıyamadım...
Bugün bir yolculuğa çıkmam lazım,
Zamanında adını kazıdığım her yeri, her şeyi,
Bulup adını ordan silmem lazım...
Lütfen bana izin ver,
İzin verdigin takdirde, seni ömür boyu seveceğim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!