Batıya giderken
Sefaletten kurtulmaya
Mehmet efendi
Doguya gidiyor
Hayatını kurtarmak
İçin okuyan
Sırtımda bir yük:
Sevdadan
Ayaklarım yorgun
Kan akar gözlerimden
Yüregim aglar
Uzanır dokunurum
Kokusunu duyarım
Kapattıgımda gözlerimi
Hep sürsün isterim
Hükmedebilsem
Göz yaşlarıma
Seni seyrediyorum...
Yitirmeden önce vedalaşmak gibi,
Karanlık bir ormanda
Ay ışıgına sarılmak gibi,
Sıgınmak gibi
Ben daglarda yaşar sanırdım
Yabanda biter
Meğer göbeğinde de yaşarmış
Şehrin
Ve bize
Yüreğimiz kadar yakın
Ben böyle degildim....
Dalıp gitmezdim
Karın yağışına,
Salınmazdım
Yağmurun akışına.
İlk mektup alışım değil bu
Memleketten
İlk değil yangını yüregimin
Her gün bir çentik atarken
Yüregime
Hayat
Ne gün yüzü gördüm,
Nede yâr yüzü.
Gelip geçti gençliğimde,
Anama söver gibi.
Ne dönüşü olur artık
Sıcak sıcak yıkanırdı
Severdi sıcagı
Kendi sıcaktı
Hayatı sıcak
Nasıl yatar şimdi
Kar altındayken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!