Ferhad Şiiri - Sevinc Arzulu

Kainat deyəsən yaman dar ona,
Acı iniltilər gələr kar ona.
Dünyanı bürüyən zalım karona
Göründü Əzrail donunda, Fərhad.

Üzlərə çökübdür mərəz sarısı,,
Yaman əl-ayaqda ölüm qarısı.
Dəyişdin dünyanı gecə yarısı,
Gecənin qaranlıq fonunda, Fərhad.

Meh kimi səpsərin küləkdin, qardaş,
Dost, qohum-tanışçun ürəkdin, qardaş.
Insan tək necə də kövrəkdin, qardaş
Dəyişmədi heç səs tonun da, Fərhad.

Şerə çevirərdin duyğularını,
Axtarıb tapmazdın uyğularını.
Yığıb bükmələyib qayğılarını,
Qızına qovuşdun sonunda Fərhad.