Sevgi, mantık… İki farklı varlık:
Biri kendini düşünen,
diğeri her şeyinden geçen, cefayı seçen.
Gelmiş iken dünyalar sonuna,
sevgi makul olan, takmalı koluna.
Aklar her tel saçım, aklar beni,
tıpkı kendi beyazları gibi.
Tek teselli bu mu?
Tek teselli bu, yok başka yolu.
Belki borç harç göçer giderim,
belki öderim birkaç yılın bedelini.
Malum… ağırdır, ağır olan.
Sekmez; dibe vuran.
Ağırdır, ağır kalan…
Yasaklı bir dünyada,
her rengini yitirmiş — solan.
Ne koyarsan ortaya,
O yansır kaportaya.
Gizlesen de fark etmez,
Ele verir seni
Janjanlı cila,
Yeni atılmış boya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!