Kalbimdeki mzainin izler
Eritiyor hergün beni
Ruhumu sarar geçmişim
Şimdi üzüntülerin bile tatlı
Anladımki acılar insanı olgunlaştırır
Karanlıklar içinden aydınlığa
Bir çizgi üzerinde yürüyorum
Yanlız ve sessizce
Duygularla için için ağlıyoruım
Hatıralar götürdü beni sonsuzluga
Gecelerin ıssız tenha saatlerinde
Bütün canlılar uyuyor tatlı uykusunda
Yanlız uyumuyan canlı bir tek o vardı
Yüregindeki hicranla her an ağlardı
Akan gözyaşları ve sonsuz bir hüsran
Ne çıkar yanlız kalsamda dünyada
Doğmadımmı anamdan yanlız Sensizlige yanacak köşem var ya
Ne çıkar sen yanımda olmasan
Yüreğimde gömülü sevdan var ya
Ellerimi ellerin tutmasın
Anılarla dolu sokaklar var ya
Gitmeseydin birtanem
Bu ayrılık hiç olmasaydı
Kara hüzünlü bulutlar çökmeseydi içimize
Sensiz gecelerimde hiç aglamasaydım
Gitmeseydin birtanem
Evrenin sonsuz boşluğunda
Elleri cebinde hayli perişan
Kişiliği kaybolmuş zihni boş
Birini görürsen beni anımsa
Aşkım bak yine akşam oldu
Şimdi beni düşünüyormusun
Belkide en güzel ay ışığında
Unuttun hatırlamadın bile beni
Sen hangi düşlerin içindeydin
Ben bir hayali seviyorum
Görmeden bilmeden tanımadan
Anımsıyorum o kara gözlerini
Ve meçhule gidiyorum
Evet hissediyorum nefesini ensemde
Bana yavaşça haykırdıgını
Dokunamadığım en sıcak günlerde
Sigaramım yanık kokusunu
Gezdiğim deniz kıyısında
Sen asla yaşanmamış aşkımsın
Bağırdığım ama duyuramadıgım
Hatırlamak istemediğim o gece gidiyordun
Yıldızlar bile ağlıyordu sessizce
Kıştı ayazdı acın yakıyordu içimi
Ama soğukta kalbim üşüyordu
Hatırlamak istemedigim o gece gidiyordun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!