Fena Makamından Düştüm Yerlere

Tozlu yollarda serildi kemter
Fena makamında kaldı bir hayal
Hakk'ın aynası düştü elinden
Bir anlık gaflet oldu bir bedel.

"Medet ya Ali" diye inledi
Eşikte alnı kanlı bir derviş
Kırklar meydanında yüzünü sürdü
Aşkın badesiyle yandı bir ateş

Dediler: "Yiğit düştüğünden bellidir
Hak yolunda yarası olmayan bunu ne bilir?
Kerbela çölüne düşmeyen kişi
Şehitler sırrına nasıl erişir?"

Ali'nin eli tuttu kaldırdı
"Kemterim" diye sırdan seslendi
Düşenin dostu Hakk'mış meğer
Benim yaralarıma sürdü merhemi.

Düşene darılmak olmaz erenler
Bilirim ki her düşüş bir sırrı saklar
Fena makamından yere düşenler
Asıl makama elbet ererler.