Felek Dedik! Şiiri - Sevinç İnal

Alev alev yanıyor işte gün son deminde
Koşup yetişemedik üflesek donar mıydık?
Bahara veda eden tabiat son ceminde
Kâinat secdesine aşk ile yanar mıydık?

Hayal midir gerçek mi şu ömür denilen şey
Bir yudumda tükenmez belki de acı bu mey
Güftesi yitik ama hüzzamla inliyor ney
El verseydik bir lahza acıyla siner miydik?

Sözün erbabı bildik eğildik “felek” dedik
İtiraz da etmedik biz verdiğini yedik
Her günün ayrı yara her anın ayrı gedik
Durdursaydın zamanı hepimiz iner miydik?

Ne ucundan tutunduk ne sonu yakaladık
Belki biraz eğlendik biraz da şakaladık
Hayat; biz seni sana sessizce kakaladık
Anlasaydın bir zerre böylece gider miydik?

Ne bizden sana yaren ne de senden yar olur
İhanet karşılıklı bu lafa nokta konur
Eyvallah demek gurur belki sinsi bir onur
Bu araba devrilir deseydin biner miydik?

Oyun içinde oyun kopmuş bedenden boyun
İnsanoğlu dediğin sana göre hep koyun
O riya esvabını şimdi rahatça soyun
Yalanı bilmeseydik hiç seni yener miydik?

Bu maçı berabere kapatalım de gitsin
Çehreyi bürüyen hırs, bütün yalanlar bitsin
Sen bırak bu kağnıyı itmek isteyen itsin
Gayrı topalladı at, değilse dener miydik?

Didar-ı hürriyetin keyfine varmak ölüm
Dönen bütün çarkların hedefi midir zulüm
E biz baştan söyledik eyvallah onur gülüm
Hiç “bitiş” olmasaydı biz böyle söner miydik?