Fecr Şiiri - Halil İbrahim Uçar

Bir çınar yaprağıydım ben
asırlara sığmayacak umudum
Can bulduğum dalımdan
zaman dolunca savruldum
Kayboldum, akrep ve yelkovanın durmak bilmeyen yarışında
Zaman akıp gidiyor, asi bir nehrin ortasında
Şarkılar hep hüzünlümü çalar, asrı evvel yaklaştığında
Gittikçe yok oluyorum, sönmek bilmeyen bir ateş parçasında
Kum saatindeki kumlar mı güneşi mi kapatan
Saatteki çarklar mı sesi mi bastıran
Yok olup gidiyorum gelecekten bihaber
İçimde korku, içimde keder
Gözlerimde buluttan nağmeler
Bitecektir elbet, ecel gelince keder