Güneşle beraber doğmuştuk sanki,
Yine ruhumuza karanlık çöktü.
Biz yeni günleri, bekledik taki,
Zaman sonbaharı, bizide döktü.
Dalga olduk bazen, vurduk sahile.
Açıldık sevgiye ulşmak için,
Hep dalıp çırpındık, binbir ah ile.
Yalvardık Allaha, yaşamak için.
Kar olduk göklerde, yağdık doruğa.
Çınardık dayansak bile büküldük.
Yeşerten toprkken kuru çorağa,
Dönüp toz misali, biz hep döküldük.
Sıcağa özendik, çöllere düştük.
Bir yudum su için, hayat bitirdik.
Güneşte, sıcakta bazen üşüttük.
Allah ne versede fazla istedik.
Ve lakin o verdi, biz yetinmedik.
Nefsimiz hep açt,ı doymadı yedik.
Az, çok, soğuk, sıcak, kuru, yaş dedik.
Her ne verse Allah, fazla istedik.
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 00:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!