Fazlaydı...
Beyazı silkeledi çocuk, eteğinden.
Yakasında,
tek camlı küçük pencerenin amblemi...
ayağı aksayan güneş düşdü dışardan göğsüne.
Kim yakasında taşır,
Kendini!.
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Kelimeler yürekte, sözlükte durduğu gibi durmuyomus, bir kez daha öğrettiniz. Gönlünüze zeval sokulamasın.
"Ya diğerleri?...
Bulutu, pamuk helvaya.
Aynadakini, annesine...
Rüzgarı ise babasına ,
Benzeten ağrı!.
Fazlaydı!."
Bu kısmı okuduktan sonraki o bir anlık duraksayıp ve oluşan sessizlik, bana çok şey yaşattı, herkes okumalı şiiri...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta