Oğul cansın, canımsın
Yağız delikanlım benim
Hayatın baharında
Yerinde duramayan
Bir deli fişeksin
Biliyorum
Bazen
özgürce davranmak istiyor insan.
Sahile inip
içinden geldiğince bağırmak,
elinde bira şişesiyle
kahkahalar eşliğinde,
Bir mum daha söndü,
Gecenin karanlığı iyice sindi içime
Nerde sabah, nerde akşam ben oradayım
Notalar sözlerimle birleşti işte bir şiir, işte bir müzik
Bu mu beni anlatan, bu mu gerçek yüzüm?
çıldırmış, yıkacak gibi her şeyi
sersemletici bir ılıklık kol geziyor.
gözü yaşlı derler ya onun için,
hüznünü dökmeye başlar birazdan.
bıraksın hızla gözyaşlarını aşağıya
hava gevşesin, doğa rahatlasın,
Diyorum ki,
kar yağsın, bütün sıkıntılarımı örtsün.
Sonra erisin, taze bir can bulsun hayalim.
Mızrap tele vurduğunda gönül coşkun bir ırmaktır
Mey dudağa değdiğinde bu ser dalgın efkârlıdır
Dudak küsüp sustuğunda cenan solgun yaralıdır
Sevgi solup yittiğinde bil ki mevsim bir hazandır
Alçalan bulutlara inat
süzülen damlalar.
Ormanın kararan derinliği,
Boz bulanık bir göl,
Fırtınada sürüklenen yapraklar,
Hayal meyal hatıralarda
Kuşlar terk etmiş mekanı
ağaçlar çiçeksiz bu yıl.
O gülüşler,
sevinç çığlıkları,
dans eden ateş böcekleri,
kelebeklerin ahenkli uçuşu,
Yedi tepeye kurulu diyorlar senin için
Onyedi, yirmiyedi tepeli olsan
Ya da her yerin dümdüz olsa
Ne fark eder!
Aşklara kucak açan
Mutluluklarla hüzünleri birleştiren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!