Ne günler yaşandı şu gök kubbe altında.
Ne aşklar, ne sevdalar, ne kavgalar! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Necip Fazıl: ne hasta bekeler sabahı dedi.
Ahmet Arifse: taşa, duvara, demir kapıya seslendi.
Hüseyin Altın: dargınım diye ağıtlar yaktı.
Sevdigim sevdiceğim,bir mektup istemişsin.
Yüregini sar gönder demişsin.
Söyle ben sana ne diyeyim.
Hangi sözleri kullanıp, sevgimi ifade edeyim.
Bak akşam oldu, gün yine battı.
Korkuyorum, bastırılmış duygulardan.
Duygularıma gem vuramamaktan.
Kalbime, yüreğime söz geçirememekten.
Yine onun esiri olmaktan.
Korkuyorum, sevmek istemezken sevmekten.
Deme bana unut diye ey sevgili.
Nasıl unuturum ki seni,gönlümdeki yerini.
Oysaki bir ömürlük gelmiştim,bilmedin kıymetimi.
Bunları bile bile nasıl unut dersin ki sen benii.
Hatırlayıp andıkça ben seni.
İstemiyorum demene gerek kalmadı.
Bunu sözlerin değil, gözlerin anlattı.
Eglenceli bir iki söz, bir iki cümle,iki kahkaha.
Senin aradığın sadece bunlardı.
Ben en başta demiştim sana.
Sen benim saklı düşlerim, hayallerim.
Aşkım, ömrüm, baharim.
Bir ömür canım diyemedigim.
Yürek sızım, iki gözüm.
&&&&&
Sen benim saklı düşlerim, kanayan yaram.
Konuşmak isteyip de, konuşacak birini bulamadığında
Kelimeler boğazına düğümlendiğinde.
Yagmur altında ıslanmak istediğinde.
Yanında ne yarii ne yareni bulamadığında.
Akşam oldu gün yine korkuyorum.
Günü bitirdim sabaha nasıl ulaşırım ki diyorum.
Yine gece nöbetlerine kaldım.
Ben hep senin aşkınla yandım.
Ne uzun geceymiş bitmek bilmedi.
Söze nasıl başlanır bilmiyorum.
Yaşanan aşkmıydı ben sana soruyorum.
Adını koymaya bile korkuyorum.
Elimden uçar gidersin diye sımsıkı tutuyorum.
ALLAHIM nasıl bir mutluluk bu.
Zikrinen erdim ilmine.
Gözüm yaşı akıttım sevgine.
Konuştu dile geldi benimle.
Sensin herşeyi yaratan YÜCE RABBİMMM.
'''''''''''''''''
İmandan şaşırtma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!