Fatma Türkoğlu Şiirleri - Şair Fatma Tür ...

Ölümden korkmasa adam
Kim yazacaktı dizeleri?
Olmasaydı şiirleri
Kim bilecekti şairi?

Fatma Türkoğlu

Emin değilim kalbimdeki fırtınalardan
Bu tutarsızlık ve hüzün ondan
Öfkemi kustum
Mideme kramplar girdi
Olan bir iki umuduysa...
Ben öldürdüm onları!

Bu güzde hüzün kalbimde.
Yaprakları dökülüyor aşkımızın.
Savrulmuşlar herbiri bambaşka yerlere.
Sapsarı yapraklar...
Hüzünlü yüzünün hayali gibi sarı.
Evimin önünde baharda açan güller gibi...

Bir yudum sıcaklık ver
Bu soğuk yurt odasında.
Öksürük söyleyen dudaklara
Bir yudum ılık çay ver.
Kollarına al, sarıl
Darmadağınık saçları öpüver.

Siyah beyaz rüyalarım
Türk sineması gibi nostalcik.
Hepsini hatırlarım.
Kendimce yorumlarım.
Kapıları sana açılır
Rüyalar aleminin.

Eğer sen değilsen bedenindeki
Oynuyorsan mükemmeliyeti
Korsan ruhunun ne değeri var?

Eğer seçmediysen kendi rotanı
İzliyorsan elin parmağnı

Yürüyorum güneşin battığı yere
Çevirmiyorsun yüzünü hüzünlü gözlerime
Gözbebeklerim kırmızı olmuş
Ağlıyorum ama kan!
Nedir bu kalbimi yakan?
Sadece bir adet yalan

Bazen bilmezsin
Sıradaki dakikanın gizemini
Ara sıra anlamazsın
Bardak nasıl okyanusları sığdırır içine
Göremezsin
Azrailin cesetlerin yanından uzaklaşmasını

O,
Senin için sence,
Kendi için kendince
Tüketir birşeyleri her gece.

O,

Kravatlı adam işe gider,altında lüks araba.
Çalışır evsiz çocuk sokaklarda,
Arabanın camını siler.
Orda, İstanbul'da

Sevgililer yürür el ele kıyısında denizin.