Bekliyorum
Yanan ateşin sönmesini, yağan yağmurun dinmesini
Ağlayan çocukların gülmesini bekliyorum
Gözlerinle gözlerimin buluşacağı günü
Gözlerinin hiç susmadan anlatacaklarını bekliyorum
Üzerimde garip bir yorgunluk var
Vücudum dimdik ayakta
Ama ruhum beni yıkmaya yetiyor gibi
Düşündüklerimiz yaşadıklarımıza denk
Ama aklımız hep inkarda gibi
Zaman beklemeyi bilmez
Bulutlar özlemle bakıyor birbirlerine
Ama kavuşmak onlara ayıp
Saygıyla ayrılıyorlar yine
Yetim düşmüş bülbüller
Hala sevdalılar güle
Korkularım var anlatmaya utandığım
Açıklayamadığım hisler belki sana hiç açmadığım
Taşımaktan yoruldum bırakması ise güç
Zoru sevemem ama bazı şeyler istisna
Yoksa unutmak kolay
Huzuru en diplerde hissettiğim sesini
Ay ışığı sırtımdan vuruyor
Yüzümü dönsem bakabilecek miyim?
Güzelliğin beni alıp götürüyor
Doya doya izleyebilecek miyim?
Güzel anlar hep kısa
Ama zaman hiç geçmiyor
Son yaktığın mum bitene kadar
Bu gece yine bizim
Sahi biz de yansak ya bu mumla
Nefret dolu kalbim erise mesela
Karanlıkta oturan yanlızlığım da
aydınlansa bir köşede
Sen bu bahçede açacak gül değildin
Ya solup gidecektin acı acı
Ya da başka topraklarda yeşerecektin
İhtimalleri düşünmedim sadece istedim seni, çok istedim
Bıraktım işi gücü tüm gün seni diledim
Yılmadan
Martılar rüzgarı kucaklerken sabah vapurunda,
Her günüm farklı bir hayat olarak başlar.
Burada Fatih'imin fethettiği İstanbul'da,
Ne şiirler ne de türküler yeter seni anlatmaya.
Güneş battı, yağan yağmur da kesildi
Ne kaldı bugünden yarına
Gidecek olanlar gitmek bildi mi
Gelecek olanlar bulabildiler mi yollarını
Hala ağlıyor sonbahar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!