Fatma Müjgan Şiirleri - Şair Fatma Müjgan

Bir
sigara aradım,
delicesine,
dün gece...

Dumanını içime çekip,

Ne zaman bir bulut gezinse gök yüzünde,
ne zaman bir dal sallansa rüzgarda,
Bir kuşun üşüdüğünü görsem,
yağmurda bir köpek yavrusu sığınsa saçak altına
İşte o an...hep,O gelir aklıma.

Hep,
denize benzetirdim,gözlerini...

sakin,bir liman olan,
kucağından açılırdım,
enginlere...

Soğuk kış gecelerimin,sıcacık düşü,
Sıcak sahillere açılan penceremdeki pembe sardunyam,
Sen yüreğini avuçlarımda büyüttüğüm...
Saka kuşum, kelebeğim,papatyam...

Sen yoksan,yitirir anlamını her şey,

Pencereme yuva yapan güvercin,
Bu gün olanlardan haberin var mı...
Uyandı yıllardır şişedeki cin,
Ülken bölünüyor haberin var mı?

Dört mevsimde de güzel havaları var,

Bitişik komşumda,bir acı şivan...
Tencere devrilmiş,yemek dökülmüş...
Kocası vurulmuş,
yatıyor...aman...

Biz,dalgınken...duvardan,

Gün,
bir avuç leylak serpti,
göğün tavanına;
gidiyor diye güneş...

Pembe tüllerin ardından iniverdi,akşam yavaşça...

Uzanmış, boylu boyunca yatıyor...
harman yeri ortasında bir yiğit,
Siyah perçemleri,düşmüş alnına...
Gözlerinde oğul tutmuş sinekler...

Kalk oğul,kalk!

Aslında,
Pek beceremem,yemek pişirmesini …

Bana gel,
Sana bir zehirli mantar,
Pişireyim mi…

Sanal bir alemde,
yaşıyormuşuz....
nokta
nokta,
görüyormuşuz
beynimizle,