Fatma Kalkan Şiirleri - Şair Fatma Kalkan

Ümmü Varaka (Gülce Tekil)


Ümmü Varaka öyle büyük özlem duyuyor ki
Gönlü yaralıydı yürek hasret çekiyor
Öyle bağlanmıştı ki Yaradan'a

İğdam ipim dedin beliklerime
Birer birer kestim haberin olsun
Vuslatı eklerdim dileklerime
Yaşamaya küstüm haberin olsun

Kovanda Balın

Gölgene çökeyim ey koca çınar
Dalına yaslanan dalın olayım
Sevdanı anlatma yüreğim yanar
Yaranın merhemi gülün olayım

Sensiz Şehir

Dün gece aniden,şehrine geldim
Çok aradım seni,bulamadım yar
Gülen tüm yüzleri,inan sen bildim
Yanlızlıktan bir haz alamadım yar

Dünyaya gelirsin yaşam sürersin
İniş çıkış dersin yürür gidersin
En güzel şeyin çocukluğundur
Oda çabuk geçer bunu bilesin

Zamanla çabucak değişir insan

Gelince yayla zamanı
Güllerin ahengi vardır
Çöker dağların dumanı
Yellerin ahengi vardır

Yaylada şenlik kurulur

Üzülme Dostum

Kalbine dokunup kıran olmasın
Bağında güllerin açsın solmasın
Bülbüller niyazda yetim kalmasın
Gönlünü ferah tut üzülme dostum

Herkes yuvasında yoktur sevdiğim
Yolun gözlediğim sensin bir tanem
Yokluğun canıma oktur sevdiğim
Benim özlediğim sensin birtanem

Hasret yollarına vuslat öreyim

Sınıfta Kaldım

Bir ruya gördüm ki gönül bağında
Hayrolsun diyerek hayrete daldım.
İki gönül birdi ergen çağında
Bu rüya yüzünden sınıfta kaldım.

Kırmızıdan olsun, gül al yanına,
Hasrete düşersen, sar benim gibi....
Can dostun eyleyip, canı canına,
Adı gülüm olsun, yar benim gibi....

Sol yanın üstünde, taşıyıp sakla,