Işıklar kapanınca çıplak ayaklı serserilerden başka kimse kalmıyor sokaklarda.
Gürültülerine anlam vermek zor.
Adını fısıldadıkları an her şey değişiyor.
Benim sandığım her uzvum biraz daha senleşip büyüyor gözlerimin önünde.
Aş ırak memleketler gibi hayalleştikçe
Akşam üstü bir kadın bir fincan kahvesini yudumluyor.
Bir yudum kahve bir nefes sigara...Tekrarlıyor.
Dışarısı günlük güneşlik.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!