Tuhaf bir evresi bu başkalaşımın
Düşüncelerin yeri değiştikçe
İnanılmazlık kazanan boyutlar
Bıkmak bilmeyen bu sabır
Ne olur kaygısına yer vermeksizin
Elifcik
Ceylandı okumadan önce
Elif gibi uzun
Elif gibi ince
İnce ince derken
büyüdü hemence
Fazla sandığımızın
Çiğsesinde bu kadar ıslandık
Ne sen farkındaydın
Ne ben
Kendimize neler yaptığımızın
Hurdacı
Tonla metal yağdı üstüne
Küçücük yağmur damlasının
Onun amacı can vermekti
Dolambaçlı yollara sapma
Gelirken pembelerini giy
Saçlarını yandan tokala
Korkarım işkillenirim
birazcık gecikirsen
Etine dolgun buğday yanığı bir hayal kırıklığı tutumu sizi
Yazın tam ortası
Alışmak, o kahrolası alışmak
Tüm yapışkanlığıyla
Kavrarsa benliğinizi
Serinliği düştü içime yıldızların
Sebepsiz kaygılara gebeyken zaman
Dipsiz kuyularda yankılandı sesim,
nerdesin?
Buruno, Alberto ve Yanki
Yan yana durmaktı
Bütün kabahatleri
Bir Çarşamba
Yalın ve tek
Elverişli bir ülkenin topraklarından fışkırmış
kararsız,
aklı karışık bir tohum
Yeşermekten öte şansı yoktu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!