gönlümde fırtınalar kopuyorsa her akşam
kara kışın ardından bahar gelse ne olur
ayrılığın çanları vuruyorsa her akşam
mantığım benden önce karar verse ne olur
ayrılığın ömrüme zarar verse ne olur
Ne olurdu çıkıp gelsen
Gelipte gönül telimi titretsen
Sen mehtap bakarken
Bende seni seyretsem
Yıldızlar düşseydi üstümüze
Karanlıklar yorganımız olsaydı
Bitmeden ömrüme verilen süre
Azrailden önce ne olursun dön
İster vur istersen yarala beni
Akşamdan sabaha ne olursun dön
Dostların vefasız olmadan önce
kısa sürdü bu sevgi erken bitti aşkımız
pusulasız bir gemi gibi şimdi rotamız
dağlar bile kaldırmaz o derece acımız
ayrılıyoruz işte ağlamak neye yarar
göz yaşımız akıyor hicranın denizine
Neyi çok gördünüz siz bende neyi
Sevmeyi mi yoksa sevilmeyi mi
Söyleyin dostlarım hadi söyleyin
Gülmeyi mi yoksa güldürmeyi mi
Hepiniz aldınız bir parça benden
seninle yaşanan günlerimizi
gidip insanlara niye anlattın
yoklukla tükenen dünlerimizi
gidip insanlara niye anlattın
bülbül yuvasında sefa sürerken
niye ağlamak hep güle düşüyor
yüreğim aşk için cefa çekerken
niye yalanlarla dile düşüyor
anlamış değilim nedense bunu
OĞLUMA
Öyle bir dünyaya geldin ki oğul
Kedinin aslanı boğduğu yerdir
Büyüdüğün zaman anlayacaksın
Karanlığın her gün doğduğu yerdir
nedir bu ettiğin bana ey zalim
bu gidişin kime hayrı olacak
ardından üzülüp yanarım sanma
seninde elbette yerin dolacak
bu gam kasavetli günler bitecek
sen hiç aşık oldunmu
diye sormuştun bana
bende hayır demiştim
olacaksın demiştin
hele gelde kalbimin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!