ömrümü boş yere heba ettirdin
aşk diye bana çok cefa çektirdin
gözlerimden hergün yaşlar döktürdün
artık bundan sonra efetmem seni
yakanda olacak her iki elim
Bu şehrin en ücra köşelerinde
Sokaklara bir ümit bağladın mı?
Teselli etmeyen şişelerinde
Derdini dinlerken hiç ağladın mı?
Sarhoş masalarda sızıp kaldıkça
gözümün nuru başımın tacı
dertli kalbimin bir tek ilacı
bu ayrılığın ölümden acı
kavuşacağız ağlama kızım
açmamış gülüm nazlı bülbülüm
bir sabah ansızın elveda dedin
yürekten gizlice akıp ağlarım
bu sevda buraya kadardı dedin
gittiğin yollara bakıp ağlarım
kollarım boş kaldı sararken seni
yıllar geçip gidecek nasıl olsa ömründen
sen yalnız yaptığına ağlayacaksın işte
gözyaşını bir silen olmayacak gönlünde
sen her günde karalar bağlayacaksın işte
gözlerinde pişmanlık kan olup aktığında
Kara gözlerine kurban olduğum
Geceyi üstümde karartma yeter
Araya araya aşkı bulduğum
Mecnundan daha çok yalvartma yeter
Beni senden başka kimse anlamaz
Sana inandığı kandığı için
Kalbimi elimle dağlayacağım
Söz verdim kendime ey zalim seni
Unutana kadar ağlayacağım
Şu dünya üstünde çeksemde çile
Sana inandığı kandığı için
Kalbimi elimle dağlayacağım
Söz verdim kendime ey zalim seni
Unutana kadar ağlayacağım
Şu dünya üstünde çeksemde çile
zaman dursa olduğu yerde kalsa
ben yine bir çocuk olsaydım anne
mazim beni gelip bu günden alsa
ne olurdu tekrar doğsaydım anne
Acılar üstüste biriktiği an
Zaman yine böyle geçer mi anne
Her acı gözümü yaşarttığı an
Mutluluk benide seçer mi anne
Kuş gibi özgürüm uçamıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!