Annemin terliği gibiydik aşk!
Ne zaman, Nerden gelir belli değildi..
Ama hep canımı yakardı..
Mutluluğun resmini çizmiş olsaydım, altında yalnızlığımın imzası olurdu.
Bak gökyüzü karardı işte, Bir karanlık geceyide sensiz kucakladım! Sensiz fısıldadım ölümü karanlığın kulağına, Bir gece daha bitecek gözyaşlarımla ve yine bir sabahı bensiz senle karşılayacağım, Güneş o güzel yüzünü gösterecek ve senin suretini göreceğim yine her güzel şeyde.. Gün yine akacak belki ama saat yine işleyecek ama! (sen) olmadan olacak hepsi ve her saniye 'sen sen' diye atacak! yine çıkacağım sokaklara koşarak geldiğim hani senin yanına.. İşte o sokaklara fakat bu sefer farklı bir şey olacak, Arkamda o yollarda ıslaklıklar olacak..Ne diye sorma? Biliyorsun çünkü her damlada sen olduğunu.. Ve gün devam edecek acıyla.. o sokaktan çıktığımdan seninle buluştuğum yere geleceğim..Aşk mekanımıza..Bu sefer suretim gülmeyecek oturacağım.. Etrafa bakacağım seni arayacak yine gözlerim.. Derdimi soracaklar belkide kimse bilmeyecek derdimin sen olduğunu.. Her an çıldıran bir çocuk olacağım işte, her an ağlayan bir çocuk! Bugün yine bitmek üzere bu sefer benle karşılayacağım geceyi.. Hani demiş yani Nazım hikmet ben sensizde yaşarım ama senle bir başka yaşarım bende diyorum ki.. Sensiz geldim senle yaşadım, sensizliği öğreniyorum... Sensiz bir günü öğreniyorum.. Acıyla da olsa sensizliği öğreniyorum..
Lütfen götürün beni buradan lütfen! Çıkarın şuradan beni güneşler yanıyor volkanlar patlıyor yağmurlar gülüyor.. Ne saçma bir düş bu? Çok sıkca hayır hayır daha idam için çok gencim ben çek şu denizlerini! Boğacağım yoksa kendimi sana, takacağım boğazına gerdanlık niyetine cesedimi!
Lütfen çıkarın ben buradan çok soğuk buradan, çekme ellerini lütfen! Çekme gitme..Lütfen lütfen! Yürek zarım patlayacak bak sonra namuzsuz aşk diyecekler bana.. Lütfen gitme ben daha çok seveceğim veya öleceğim farkeder mi?
Daha çok ölmek için gencim ben, lütfen çıkarın beni buradan
Kaç şehir düşledim, kaç şehiri yıktım..
Kaç kalbe misafir oldum hiç bilmiyorum..
Ama tek bir kadın sevdim ben..
İsmini sığdıramadağım tüm coğrafyalara..
Yıkık dökük harabelerde gizemi kalmış bir kadını..
Saatler bile değişmiş, gittin gideli..
Hep, O'na nefret KAL'a.
Annemin terliği gibiydik aşk!
Ne zaman, Nerden gelir belli değildi..
Ama hep canımı yakardı..
Ben takım tutmam! Aşksporluyum ben..
Ne kadar yenilsede, sevmekten vazgeçer miyim hiç?
Bir kadın düşüyorum ben
Antartika olmalı biraz sevgisi bana sıcak dışarıya buz
Birazcık da Amerika! Orospusu olmadan modernlik işte
Az da biraz Asya, büyük olsun ama sevgisi
Çok az afrika sevgime aç olsun çok değil sonra gider
Büyük okyanustanda almalı payını, saf olsun gönlü
Eski istanbul gibisin be kadın!
Tüm şairlerin mısralarındasın, Tüm herkesin özleminde..
Ama ne seni geri getirmek mümkün..
Nede zamanı geri almak..
O Mai' Deniz yok, Sen yoksun..
Anladım ki Hiç bir şey yok..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!