Fatih Sultan Şiirleri - Şair Fatih Sultan

Bırakma ey sevgili gönül denen bu şeyi, sarıl sıkıca ölum bu canda ebedi,yaraların kabuk bağlar fakat her an o yüreği dağlar, geçmez izi geçsede sevgilinin sana olan sevgisi,

Sonbahar gelir yapraklar sararır, gönül bu her şeye dayanır, kış gelir gök beyaz ağlar, geçmez izi geçsede sevgilinin sana olan sevgisi.

Çıkarsın sokaklara yağmurda çamurda, dalarsın insanlara,bakar bakar ağlarsın yaşayanlara,
Yanından geçen arabalar çamur atar paltona, ıslanırsın ya yinede sarılırsın ona,işte oda oyle bir sey gelip gecer ama sen ona aldanma...

Ben sensiz ne yaparım, nasıl yaşarım ki !
Beni koydun derdimle bir başıma,
Anlatamam ben kimseye , neylerim kendi kendime,
Yoluma taş koydun , aşkıma aşkıma bana inat mal oldun,
her şeyden geçtim ama bir senden geçemedim,
Kadehlere boğuldum, sabahlara hayal oldum,

Sev be kardeşim, sev iste
Yok azı çoğu, ilk kez gibi,son gün gibi sev,
Ama sev,,,
Yürümesende yol gibi,okumasan da şiir gibi ,inanmasan da rab gibi sev,,,
Ama sev,,
Renkli pencereleri ,yavru kedileri,mehmedin dönüşünü sever gibi sev,

Anlatamam duygularımı ben kimseye , sevmedim hiç kimseyi sen gibi,
O gizemli bakışların altında kaldım, Ne yaptimsa aydınlığa çıkamadım,
Geceler uzun ve sesiz geçiyor bana,
Dokunamadığım saçların kokusu geliyor burnuma,
Unutmak için ne yapsam bilmem , Ama unutmamak için ne gerekiyorsa yaparım ben ,
Aklından çıkaramadığım o sen ,

Boğuluyorum kelimelerimi aktarıyor iken,
Yaş durmuyor akıp gidiyor gözlerimden,
Seni düşünüyorum ben her gece sen uyurken,
Öyle yaşanmıyor sadece kendi kendine hayal ederken,

Kalp atıyor deme ,can çıkar her an bedenden,

Bazen soruyorlar bana ilham kaynağın nedir diye! diyorum ki bazen sigaram,bazen bir kadeh şarabım,bazen de uykusuzluklarım,ama bunların da bir sebebi vardı elbet,uykusuz gecelerin,içtiğim sigaraların ve şarabın,olmayacak bir hayallerin peşinden koşmak gibiydi sana ulaşmak,ardın sıra koşmak koşmak ve yine koşmak,zordu seni seninle yaşamak,sana aşık olmak,ama en önemlisiydi aslında kalbinin güzelliğine ulaşmak,kemik ağrısı gibiydi seni yaşamak,hayallerinde kavuşmak,sana aşık olmak,belki amatörce yazılara döküyordum seni,hiç bilmediğim tatmadığım sevgini,kar tanesi gibiydi sözlerin süzülürken göz yaşlarımdan,çığlıklarım evet çığlıklarım sessizdi ama içimi yer bitirirdi de diyemezdim sana beni anlasana!Bir an için bana aşkı veren sendin fakat bir anda alıp giden de yine sen,bilmiyorum o güzel yüzüne neler söylesem,kuru bir dal gibi titrekti çırpınışlarım ve haykırışlarım,ama ben vazgeçmedim ne hayallerimden ne de sana olan sinsi sevgimden,sinsi diyorum çünkü ben aşkı seninle yaşayamıyordum,uzaktan uzağa bakıyordum ardın sıra gelir mi bir gün beni sever mi diye...

Bakarmısın bugün hava yine yağmurlu,bir o kadar da kirli ve puslu,bilirsin kurtlar da puslu havayı sever,hafif yağmur kokusu üzerine birazda nemli bir ortam geliştiğinde hiç beklemez inlerinden çıkarlar,çıkarlar dediysem tüm aile birlikte hareket ederler,maksat avlanmak değildir, maksat göz dağı vermektir düşmana, burdayım edası yaratmaktır ki yokluğunda kimse davranmasın, zaten maksatı avlanmak olan kurt havaya bakmaz, kar kış aldırmaz, bir şekilde avının izini sürür,
Birde boz kurtlar vardır ki onlar en kutsal en asil olanıdır kurt familyasının, hatta bazı topluluklar vardır ki soylarının bu kutlu familyadan türediğine inanırlar,birde gökkurt var di işte o sürelerin başında durandır, onlara sahip çıkandır o ki onları idare edendir!
Dur bi dinle hikayenin devamı var daha ,bu kutsal gökleri temsil eder, göklerin temsilcisi bozkurttur. Bozkurt nede asildir değil mi,heybetli ihtişamlı ve bir o kadar savaşçı bir yapıya sahiptir,işte bizler de gücümüzü ondan alırız, onun varlığı bizlere güç verir,bizlere içgüdüsel olarak sahiplik ilkesini kazandırır ve o duyguya kapılmamızı sağlar, yiğitler onu örnek alır, her yerde bir kurt vardır bizde, boz olur,bozkurt olur,Alpaslan da olur ama bir şekil bizde hep olur o asiller, çarparken yürekleri vatan,millet diye şahlanır ya öyle böyle değil, hani derler ya Ya devlet başa ya kuzgun leşe.  Var olsun TÜRK bakışlar var olsun BOZKURT yürekler işte öyle bir duygudur bu,işte öyle bir oluştur o...

Daha ilk baktığında aşık olursun ona , seyir tepelerinden oturup izlerken ayı ve kayan yıldızları,
Ona bakmak istersin fakat bakamazsın, dokunmak istersin şirin bir kız gibi cilvelenir,dokundurtmaz kendine...
Derler yedi tepesi var ama belki onyedi tepesi var kim bilir,tarihin tozlu sayfalarında aramak bulmak gerek ,
Bir bakarsın Marmara bir bakarsın kara deniz kükreyip durur, soğuğu insanin nefesine vurur,
Bazen yürümek istersin sahillerinde, bazende koşmak ya ama ne koşmak, martılara selam durursun boğazdan gecen gemilerin dumanları arasında,
Dedim ya daha ilk baktığında aşık olursun ona,bir bakış atarsın galatadan üsküdara, sanırsın hazerfan gibi kanatlanıp uçacaksın karşından karşıya,

Korunaksız bir barakada doğmuşum,
Sanki dünya bi haber; ben yokmuşum,
Görmeyen gözler,tutmayan eller,
Sanki dünya bi haber ben yokmuşum...

Islaktı halımız ve yatağımız hep,

Derin bakan gözlerinin içine daldım ,
Ey nesil göklerin mavisinde kaldım,
Ben o sözlere değil, sana yandım,
Sözün bittiği yer değil başladığı yere kandım,

Saçlarının buklesi, yüzünün güleç neşesi,