Adına hayat denen ve durmadan dönen şu çarkın
Arıza çıkaran tek parçasıyım içinde halkın
Sıkıldım her gün izlediğim cehalet adlı filmden
Haberi olmayan bir benim hayat denen ilimden
Eflatun rengi gibi sımsıcacık olmuşsun
Sanki doğan güneşle yüreğime konmuşsun
Rakip olurmu ki hiç her gece doğan mehtap
Asrın güzelliğiyle olamaz ki muhattap
Ekmeğin bir fırından çıkışı gibi sabah
Böyle yüke kar etmez ne ela göz ne hilal kaşı
Kahrını ben çekemezdim olsaydımda sabır taşı
Gelgit yaşar denizden çok zevkine müptela kalbin
Zorla girdiğin gönüllerden çıkabilmek tek derdin
Sevmek sevilmek sonra kendini terk edilmiş bulmak
Bundan uzun süre önce kaybetti eşini
Unutmaz kızım sana emanet deyişini
Gözü gibi bakardı o sebepten kızına
Bu güne dek katlanmıştı onun her nazına
Tekinde değildi artık sessizdi sokaklar
Buralarda rafa kaldırılmıştı tüm haklar
Neden böyle olduğumu soruyorsun, anlatayım
Canı nereye isterse giden küçük bir köpektim
Yoluma garip bir yol çıktı karşıya geçecektim
Bu zivt karanlığı yola adımımı attığım an
Sendin o büyüleyen güzelliğiyle bana çarpan
Zaten zayıftım daha ilk darbede canımı verdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!