Ey güzel beyaz kâğıt,
Sen bana,bende sana bakıp,
Bazen coşkularımı yazarım sana,
Bazen de bir ağıt.
Mısralarda ya da cümlelerde,
Bir sabah ilgilenirken çiçeklerimle,
Aklıma sen geldin o güzel buselerinle.
Bütün güzellikleri yaratırken yaradan,
Seni yaratmış en nadide şekilde.
Böyle düşünürken birdenbire,
Menekşeler yüz çevirdi,
Güller kokmaz oldu bülbülüne.
Sordum bu haliniz ne diye?
Kıskanıp,üzülmüşler
Onlardan daha güzel olduğunu düşündüğüme.
Ama ben onları çok seviyorum yinede.
Gerçekleri görüp,
Güzelliğinin farkına varabildiler diye!
An gelir garipleşirim birden,
Kanlı bir ihtilâl olur beynimdeki düşüncem.
Nefretim taşar gönül kuyumdan,
Birde masumca bir elem.
Başlamalı derim bir yerlerden,
Akibeti kör düğümlere bağlanmış
Gözlerine mil çekilmiş bir milletten,
Arta kalanlarla başlamalı!
Başkaldırmalı doğar gibi yeniden Ötükenden,
Demir dağları eritmeli,
Kasırgalar olup esmeli,girer gibi Malazgirtten.
Bir yıldırım olup titretmeli,
Türklüğe asırlık kinlerini kusmaya cesaret edenleri!
Ve sonra her köşesi kan ağlayan vatana,
Selamlar getirmeli Altaylardan,Umaylardan,Tunadan.
Doğu Türkistandaki bir çocuktan,
Ve daha nice mübarek Türk topraklarından.
Oğuz atamın oğulları yağız atın üstünde,
Çıkmalı artık yeni bir kutlu sefere.
O vakit tekbirlerle başlayacak yine destanlar,
Yansın haline,
Türkün kudretinde boğulacak olanlar.
Yukarıda gök basacak,altta yer çökecek,
Ecdadım şadümanlık içinde bize selam edecek!
Söz olsun atalarıma,söz olsun başbuğlarıma,
Söz olsun açan çiçeklere,gelen baharlara,
Söz olsun balalarıma,
Bütün Türklüğü birleştirip bir bayrakta
Elbet ereceğiz birgün TURAN adlı kutlu vatana!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!