korkularım sevdama sığınmış
sevdam korkularımdan cesaret almış
sanma ki senin peşinden koşuyorum ben
kendimi arıyorum
ölümle yaşam arasında düz bir çizgi benim varlığım
ya bana yaklaşmayacaksın
sevdan uykuya dalmış
yüreğimin en derin köşesinde
hani derlerya
gözler kalbin aynasıdır diye
ben en son sana bakarken kapadım gözlerimi
aynalara perdeler çektim
sende git
baharı unutmuş yağmurlar gibi
kipriklerinde asılı bırakma gözyaşlarını
benliğim benden uzak
bu ben değilim varsın olsun
sende bende olma
sevdam sensin
sen bensin ben senim
hiçbir zaman hayal kurmadım
sen beni gerçeğim kaybetmekten korktuğum
hayata karşı mahçup olan yanımsın
sen varsan yanım da
sensiz bir dünya.....
boş bir kağıt misali,
biri karalar
aklanamazsın
biri gelir bir kesik atar
acıya dayanamazsın
bir yanımda sen varsın
bir yanım da sensizlik
yokken mutlu olmayı biliyorumda
sensizliğimde mutluluğuma hükmedemiyorum
çocuklaşıyor yüreğim
şımartıyorum kendimi
gül susamış demişki bülbüle;
bana iki damla gözyaşı lazım
benim için ağlarmısın demiş
bülbülün cevabı;
ben senin için o kadar ağladım ki
gözyaşlarımı mendilimde topladım
bekliyorum; gün doğarda o günün sabahında yeni bir hayat karşılar beni
bir çocuğun yüzündeki gülümseme kadar masum
yanan ateşten sonrası; savrulmayı bekleyen küller kadar sessiz ve çaresiz
bekliyorum; senin olmadığın bir hayatta,
yeni bir sen yaratmak için
seninle yaşadığım mutlulukları
ben hala eskide kaldım be gülüm
ve ben hala......
nisan yağmurlarından
gözyaşlarımı ayılamaya uğraşıyorum
gün ışığı süzülürken
perdelerimin arasından
bu sabah gökyüzü ağladı üzerime
baştana aşağı sırılsıklam oldum
dışarıda ayaz soğuktan her yer kırılıyor
ben üşüyorum
ama ıslansam kuruyabilirim
üşüsem ısınabilirim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!