Fatih Çınar Şiirleri - Şair Fatih Çınar

bu aşkı bitirdin bir roman gibi
sayfalarına gömdün yalan bakışları
bir şarkı misali söylerken seni
sen yakıp gittin kemanları gitarı

önceleri severdin bu veda niye

ben cananı bugün buldum
bir köz idim alev oldum
binbir mutluluk sevinçle doldum
yeniden doğduğum gündür bu gün

gamzelerim çıkmaz geceleri
koyduğumda yastığa başımı
düşünürüm ağzımdan dökülen heceleri
ki bir mazlumun ahını aldımmı!

seni kaç sigarada
unutmaya çalıştığımı bilseler
tekelden ödül verirlerdi bana
geceler bilseler bendeki karanlığı
utanırlardı çehrelerindeki aydınlıktan
güneş bir daha doğmaya cesaret edemezdi

nerden gördüm seni nerden güvendim
susturdum şarkıları seni dinledim
utandı gözlerim senden ağlayamadım
deli aşımı sana anlatamadım
anlatamadım ağladım
anlayamadın ağladım

Seni zulamda saklardım sevgili
Yangın gecelerde
Gecelerki pusu gecelerki karakol
Ölüm kol gezerken caddelerde
Gözlerin aydınlatırdı
Ufkumdaki kara bulutları

unuttum diyemem
dağlar gücenir
hala o yüce dağlarda
senin yolun var
uzak diyarlarda sevdam söylenir
benimse kalbimde senin aşkın var

aşıklar geçiyor önümüzden dizi dizi
daha bi bağlanıyoruz onları görünce dünyaya
limandan bir gemi kalkıyor aşka götürüyor bizi
ruhlarımız uçup varıyor yıldızla dolu fezaya

ezanlar okunuyor mübarek sevgileri perçinlercesine

Seviyorum seni
Zulamda kalmış son cigaram gibi
Seviyorum seni
Cigaramı yaktığım tek çöp kibrit gibi
Seviyorum seni
İçime çektiğim ay rengi duman gibi

camlar vardır
sıcak camlar
içinde anne baba
kardeş cıvıltıları
ah o ılık bahar akşamları
bakar bakar