Şehri iki gündür
Suskun bir yağmur esir aldı
Belki de bu yönünü seviyorum
Nisan yağmurlarının, suskunlar
Ve bu sabah yağmurlarla
Aynı lisanda konuştum
I
Sevenim yok be Kerem
Yalnızlığın sancısını hissettim bugün
Bütün iliklerimde
Yapışmış yüzüme terk etmiyor beni hüzün
Sensizlik şimdi tanımına uydu
Artık rüzgarlarla çıkıp gelen
Yedi baharı kıskandıran
O kokun yok bu şehirde
Gözlerin yıldızlara takılıp düşerdi geceme
Belli ki sevgiye uzak ölüme yakınsın
Boynunda idam fermanı günahların
Yüzünde izi kalmış çektiğin acıların
Birileri fena halde yakmış canını
Boşuna karışmıyor toprağa gözyaşın
Al bayrağa sarılmış tabutu
Feryadı içinde feryadı saklı
Yakar içinde dünyayı
Şehit vermiş oğlunu
Ağlar yüce Türk anası
Yıkıldı bu aşkın son kalesi
Kalbim düştü burçlardan
Gözlerin vurdu ilk hançeri
Düşmanca hiç acımadan
Savunmam sana karşı aciz
Unutmak kolay mı?
Bahar tadında yaşanmış o günleri
Maziye gömmek kolay mı?
Bak! yüreğin onun ismini sayıklar hala
Hayali Azrail her köşe başında
Her gece rahat bırakmıyor rüyalarında
Unut artık diye cevaplamışsın son mektubumu
Unutulmuyor işte unutulmuyor
Seni sevmek için sebebim yoktu
Sebepsiz seviliyor da unutulmuyor
Her gün sensizliğin çetelesine bir kara çizik daha
ölümü düşünmeye başladım
hem de hiç sebep yokken
alışmışken hem de
seni sensiz sevme fikrine
ölümü düşünmeye başladım
yaşım kırkı geçmemişken
Üşüyorum
Yağmur iliklerimde
Aciz bedenim
Titrek bir sokak lambası altında
Mülteci kaderine
Çıkınımda sevdadan kalma kırıntılar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!