İçimden geçenler sadece dışa vuramadıklarım
Kahrediyor sıkıntı denilen ilet bedenimi
Sevmediklerim acıtıyor içimi bırakamadıklarım
Yalnız kalmak tek istediğim anlayamıyorlar istediklerimi
Senle başlayan senle biten şiirlerim var
Bazen arabalara karşı durmaktır hayat,
Dağların en tepesine çıkıp seviyorum diye haykırmaktır bazen,
Sıkıntılarla boğuşup yıllarca galip gelmektir,
Korkakça yaşayıp kahramanca ölmektir bazen
Hayat bazen
Unutmaktır sisli bulutların ardındakileri
Çocukla biraz dert dövmüşler
Yetim çıkmış.
Yazı ile kağıdı dövmüşler
Şiir çıkmış.
Bir ruh ile bedeni dövmüşler.
İnsan çıkmış.
Bir papatya kopar
Toprağın neminde demlenmiş
Başla Yavaş yavaş seviyor sevmiyor
Muhtemelen Sevmiyor çıkar
inanma çünkü kader istediğin gibi yazılır
Bir daha dene
Tek kusurum sana karşı
Çiçek gibi sevmek oldu
Koparmaya kıyamadım
Soldurdular yazık oldu
Ruhum kayıp galiba öldü
Ah o nerede kaybettiğimi bilmediğim çocukluğum,
Konuştuğum fakat bana yakıştırılmayan;
Anlamını kalemimle boyadığım cümlelerim nerede?
İçtiğim suda bile eski tatları arayan ben;
Kaldırımda attığım adımlarım nerede.
Defalarca gömdüğüm korkularım burada, kafamın içinde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!