Kıvrılıyorum bir kenara
Adına hasret diyorum şimdilik aşkıma
Duvarlara yazıyorum yalnızlığı, kusursuzca
Ve istemsiz bir şekilde ezberliyor dudaklarım sensizliği
Karanlık bulutların altında
masum bir papatyaydı gülüşü sanki
isminle dövüşüp boğuşmaktan yoruldum inanki
kalbimdeki hüzünleri sızıları canlandıran
ömrümden gün çalan meleğimsin benim
bıktım usandım artık aşkın cefasından
Özlemin sancısı var içimde
Ta derinlerden gelen bir sevgiyle büyüyor
Bazen ismini sayıklattırıyor, bazen yazdırtıyor duvarlara
Buram buram özlem kokuyor her yanım daha yeni aşkı tanımışken
Anlatmaya çalışsam bir iki şiirle
Hemen damlıyor kağıdıma hasretin gözyaşları
Susmaya çalışıyorum belki gözyaşlarım durur diye
Ama herkes duyuyor kalbimin içindeki yangının sesini
Duraksız özlemin yolcusu olmuş kalbim
Ne mutluluğa ne de nefrete yer var burada
Bozulmuş saat gibi aynı şeyi gösteriyorlar
Dudaklarım dudaklarını, ellerim ellerini, gözlerim gözlerini...
Düşer saçlarından bir bir anılar
Eskir, büyür içimde sevdan
Ve büyür gitgide yıkılan umutlar
Ruhun kanamaya yüz tutmuştur yalnızlıkların zifiri karanlığında
Sözler yürür, közler kavurur seni her dakika
Ama yorgun kalır bedenim
Kış sabahlarına benziyor aşkım
Kar taneleri konuyor penceremin önüne
Onlara bakıp seni hatırlamak varya
O işte o öldürüyor beni...
Mahrum kaldım senin varlığından
Hareketsiz kaldım senin arkandan
Dilsiz kaldım senin ismini unuttuğum zaman
İlhamsız kaldım senin adını dizelerimden çıkarınca
Sahipsiz kaldım senin dudaklarında
Hava kararıyor inceden
Sen benim bir tanem oluyorsun saf bir duygudan
Çektiklerimi ödünç veriyorum bir akşam karanlığına
Diyorum ki; beni güneş doğana kadar ona bağla
Ay gülümsüyor bize
Yürüyorum
Kalbimin derinliklerine doğru
Seni arıyorum ve...
Olamaz! Seni göremiyorum
Galiba kalbimde sana özendi
O da senin gibi
Kızgınlığını sana yaklaşmadan belirtiyor
Her şey diyor ki Biz geliyoruz
Sen ise karşı çıkmaya çalışıyorsun
Ama biliyorsun ki hiçbir şey fayda etmeyecek
İşte böyle bıktım artık usandım
Bu yalan dünyadan
O badem gözlerin için denizleri yakacak kadar
Saçlarını dağıtan rüzgârlara kursun sıkacak kadar
Ve tenini ıslatan bulutları avuçlarımda yakacak kadar
Seviyorum seni
Adres sormaz ölümün yoluna katardım acılarımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!