Dünyalara sığmayan gönül
Bir odaya sığabiliyorken
Gecenin karanlığında
Yıldızlar anlatır seni
Düz gidemem ki yollar sapa
Eğri oturamam ki tabure tahta
Uzun yollara ne güç ne tasa
Kısa yollara ne huzur ne derman bu yaşta
Durdukça büyüyen taşa ışık vurdu
Ustam..
nerdesin ustam nerelerdesin
sesin var ama sen yoksun
kim tutacak ayağa kaldıracak beni
kim sırtıma vuracak tüm desteğiyle
yeşilin mavinin tonlarını
Sabır değeri bilinmeyen uzunca bir değer
Beklemek gözünde bir hiçtir uzunca bir süre
Dayanmak isteyene verilen bir değerli taştır
Sabır
Ve uzunca bir süre sende kalır
Bu değerli değeri bilinmeyen taş
Günlerdir o anı bekler yüzlerce çiçek arasında hatta binlerce
O gün gelir belirir habersiz umut içinde
Yüzünde gülümseme bugünün şanslısı olacağını hissetmişcesine
Sonra korkar ya ben değilsem diye dalar sakin düşüncelere
O buhram kokulu hislerinden arınır bir anda
Çünkü bugün yola çıkan çiçek kendisidir kendisi de pek inanamaz buna
Denizin hiç olmadığı kadar sakinliği
Dalgaların dalgalara haber verdiği
Birlikte yükselmeyişinin o durgunluğu var sanki
Oysa denizler böyle midir
Durur mu yerinde hiç o kıyıya vurmadan
Durabilir mi..
Nevaleni hazırla çıkıyoruz yola
Uçan kuşlardan koşan kedilere
Rengarenk bir dünya çizen ressama
Bestesini bitirmiş sanatçıya
Alacakaranlikta ama gün aydığında
Nereye diye sorma çiziyor tuvale fırçayla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!