Fasulyem Şiiri - Feyzi Kanra

Narin eller emzirir saraylarda büyürsün
En hafif esintide çok çabuk öksürürsün
Beni göremeyince verem olur çürürsün
Seni çok seviyorum vallah billah fasulyem

Seni yetiştiren O,çilekeş insanlara
Yazmalar bağlattırdın beyaz yok hepsi kara
Göz yaşları döndü bak çaylara ırmaklara
Geliyorum de yeter son sözün mü fasulyem

Yıllardır bekliyorum ben istedim babandan
En sonunda korparmış baban seni dalından
Veririm amma demiş ben onu helalından
Hasretinden çekildi damarda kan fasulyem

Gelinliğin içinde parlıyorsun ay gibi
Gözlerinin üstünde kaşların var yay gibi
Man kamyonun üstünde gelirsin kayar gibi
Şöförü sana aşık inan bana fasulyem

Çok uzundu yolumuz bak düştük ne hallere
Ölürümde yar etmem seni başka erlere
Az kaldı canım inan şu yokuşta evimiz
Biraz daha sabret sen pişeceğiz aşk ilen

Dikkat et canım biraz az kaldı düşeceksin
İşte bak yandı ocak az kaldı pişeceksin
İster soyunupta gel ister soyunmadan gel
Her halinle yenirsin benim boncuk fasulyem

Feyzi Kanra