deniz kokuyorsun sen
ondandır yürüyüşüm
her sabah sahillerde
denizi soludukça
sen doluyorsun içime
kahkaha ötüşlü bir martı oluyorum
batik tişörtler yapıyorduk
sen kelebek resimleri çiziyordun
ben deniz atları
askılı tişörtünün açıkta bıraktığı
omuzlarının yuvarlak hatları
alıyordu gözlerimi aklımı baştan
beyaz bir tavşanın
ardına düşünce Alis
başlamış düşsel yolculuğu
bense senin peşine düştüm
yuvarlandım yüreğinin orta yerine
-harikalar diyarıydı yüreğin-
yanında olsam
sonu gelmeyen öpüşler kondursam dudaklarına
öpsem sonra avuç içlerini
parmaklarını birer birer
kirpiklerimle okşasam seni
çiçeklense gözbebeklerinde gülümseyişler
yüzünü aradım
en durgun yerinde denizin
gökyüzünün bulutsuz maviliğinde
denizden çıkardığım bir taşın
yıllanmış suskun çizgilerinde
yüzüşen ürkekliğinde yavru balıkların
ölürsem
ki öleceğim nasılsa
imam değil bir şair
dua değil bir şiir
okusun başucumda...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!