Elif ba suyun akı
Aç dördün dala bakı
Ba cümle beşi bulmuş
Beş şemsle hoş söz şakı
Asma dal beden yerde
La—TİN o ruh’ta fakir
La—mekan yersiz fikir
Yer mekan tinsiz tutmuş
Hem bakmış tin’e hakir
La—TİN o tin yok okur
A kur-at a-kar ata
A kar-ta ba-kar ata
Kul ne rayda hak ne ray
Bilinmez ya-kar ata
Agarta horoz bekler
ut=boğa kadim dilden
b-oğ-a o kutlu gil’den
''sey'' seçilmiş ve saygın
sey-ut=sey-it bu belden
k-ut'' da b-oğ-a manalı
Ok dağı tur ok dedi
Ok aser azer idi
O mahtı turun dağı
As oğul ona gidi
Ok as o oğul tur ok
Fe demi feri eri
Fer temir ferik çeri
Ferikti birok firik
O olmuş zaman seri
Tur ok ramu o birik
Ay kişi sağdi bağı
Hatunu aldı yağı
Hatunun bir ay atı
Yağ için aşar dağı
Nisanın biri bahar
Tefçinin tefi bede
Bed bede çaldı yade
İç dedi kutlu ruhtan
Sineye çise gide
Aş hatun aşım hazar
Kom evi kommagene
Ev gene ma gök hane
Oğul ko kutlu yaşam
Yaşanır günden güne
Kommagene komnuhi
Kurabe= türbe söz bir
Kur o gor’dur öz tabir
Ab abe=ev evi o
Olur gor evi kabir
Söz aynı türbe turab
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!