Farkındamısın? Şiiri - Ali Gul

Farkındamısın bilmem, sevgilim?
Sana bağlandığımdan beri.
İzdiraplarımın sona erdiğine
inanıyorum sevginle birlikte,

Lakin dokunmadım sana.
Doyasıya okşamak, yanaklarını.
İçimde ki küllenmiş volkanın
Sönmaya başdığı anda.

Zamanında geldin:
Yeniden başladım seninle birlikte.
Bir kıvılcım tadında yaşamaya.

Alevlar sardı her yanı kücük bir adacıkta
Lans fırtınası uzak, çaresiz deyil elbette.

Taparcasına sana, seyretmek, yanan
Yüreğime aldırmadan
Uzaktan gelen seli beklemek.

Işıltısı aydınlatacak,
Yıkılmaktan kurtulan
İki yüreği ve sevgiler yıklımadan.

O kararmış dünyaları yok artık.
Yeniden yaşamak şiir tadında.
Korkudan uzak övünürcesine
Birlikte kurulacak yaşamdan.

Haine inat edercesine,
Sokarcasına düşmanın,
Gözlerine parmağı
İçten içe bağlanarak sevgiye:

Layik olmak gerekir
Fırsat vermeden, güldürmeden
Yád'ları bize işte budur
Diyebilmek ömürde.

Korkmadan ayrılıklardan, uzak
Yaşamalı sevgiden yana
Ah demeden, acılar çekmaden
Hasretlik bitmeli.

İhtirasa düşmeden
Acılar çekmeden
Hasretlik bitmeli
Tatlı bakışlarında
Mutluluk saçmalı.
Gözlerinda kıvılcım.

Lafta deyil özde olmalı
Koşmalı yanına
iki eli kanda olsa bile
Sevdiğinin yanına.
Ah dedirtmemeli.

Bir daha gelirsem.
Gittikten sonra dünyaya
Yine de seninle yaşardım
Demeli ölürken bile.

Yalnız.