Kalabalığın ortasında farkedebilmek seni,
Yüzlerce aynı yüz,
Halbuki ben seni gözbebeğinden tanırım,
Ve yine öyle oldu...
Tanıdık bir tanımadık oldun sen,
Duvarların yüksek olması benim suçum değıl ki?
Yani zamanı ben idare etmiyorum ki....
Hele evrenin yanında bir hiçim.....
Kayıt Tarihi : 27.3.2002 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)