Farettin Çakal Şiirleri - Şair Farettin ...

Sen gideli,ismin haram bir lokma gibi,
Düğümlenir boğazıma
Nefesim daralır sığamam dünyaya,
Dalarım en derin düşlerime,
Ayaz geceler çökerken üzerime.
Sen gideli kanlı yaşlar döker gözlerim,

Ne de zordu yıllarımız,
Aydınlanan yollarımız,
Atamızdan parolamız,
Çağlayanlı olmak bir ayrıcalıktır..
Hiç şaşmadık yolumuzdan,
İlim irfan sevdamızdan,

Yıllar sonra bir gün bana,dönüp gelsen ne olurdu?
Ellerini ellerime salı versen ne olurdu?
Gözlerinde fer kalmamış,dillerinde ismim varmış,
Yıllarında boşa yanmış, küllerinden iz kalmamış,
Nerede gezdiğin yollar,nerede verdiğin sözler,
Türlü türlü işve nazlar,bunlardan da söz kalmamış.

Yürü be gönül geride kalsın kırık dökükler,
Darmadağın olsun yerdeki yürekler,
Kurtlar kurulsun tilkilerin sofrasına,
Yürü be gönül geride kalsın kırık dökükler.
Gönül kırmak en kolay iş derlerse de inanma,
Önce kırılacak gönül gerektir,

Yine yol ayrımındayız seninle be gönül,
Gitler ile kallar arasındayız.
Sus diyorum dilime,
Dilim sussa söz geçmiyor gönlüme,
Doluyor gözlerim gidenlerin peşinden,
Hıçkırıklar ilmek gibi boğazıma düğümlenirken,

Ağır geldi bu yük, kaldırmaz oldu yüreğim,
Yoruldu kollarım, tutmaz oldu bileğim,
Çıktığım merdivenler gittikçe yokuşadır,
Ey gönlüm bu yolun sonu vuslatadır.
Sabır olgunlaştırırmış insanoğlunu,
Sığınırsa rabbına,

Gönlüne düşerse ham düşler bir gün,
Olgunlaşır ruhun teslim olursun.
Çizgiler belirir güzel yüzünde,
Girersen gönlüme küskün olursun.
Dudağın bal olsa ismin anılmaz,
Gülüşün kederli bakışın yaslı,

Yol Ayrımındayız
Yine yol ayrımındayız seninle be gönül,
Gitler ile kallar arasındayız.
Sus diyorum dilime,
Dilim sussa söz geçmiyor gönlüme,
Doluyor gözlerim gidenlerin peşinden,

Gözlerimden dökülen damlalar gibisin bu akşam,
Gece yarısı doğmaayan ay gibisin,
Çalmayan kapılarım,
Kapanmayan gözlerim gibisin.
Dudaklarımdan dökülen sevda sözleri,
Bağlamamda eski bir tel,

Bir güvercin uçtu,uçmağa vardı göğe,
Gökkubbe yastaydı sessizce...
Bir ana ağlıyordu, sessiz ve içlice...
Bir ninni dökülüyordu dudaklardan,
Gök ağlıyordu belirsizce.
Derken dualara yönelirken gönüller,