Fani Yer Şiiri - Hilmi Can 2

Yürüyen kul öğrenir, hayat olur okulu.
Vicdan muhasebesi, yapar hassas o kulu.
Has amelin ürünü, misk i amber kokulu.
Takva tadı bulanın, yol emeli çok ulu.

Zalime yandaş olup, şer şeytanı arayan,
Kalbi taş, gönlü ataş, gözü kemlik tarayan.
Hoşgörüyü unutmuş, su i zan ı var ayan,
Biçare dert zedeye, olur mu hiç yarayan?

Alemde tur atıyor, gönülde türlü desen.
Uçan heves dünyadan, vaz geçmiyor ne desen.
Hesapsız hazineler, olsa da dolu kesen,
Gelen elbet gidecek, eceldir sözü kesen.

Fani yerin yükünü taşımaya talipsen,
Bel dizinden sızlanma, az usuna sahipsen.
Düşün bugün yarını, hal nefsine galipsen.
Akıbete hazırlan, Can haddini bilip sen.