Falavra Şiiri - Ayşegül Arat

Bakır cezvede mangaldaki közde
Iğıl ığıl naz ende köpürür sessizce
Tadını ayarla
Ya tatlı olsun ya da mırra
Fincanın içi olmalı akça

Süzerek içilmelidir usûlünce
Dilek de tut karınca kaderince
Söz olsun istersin içinden geçenlere
Biçim benzerliklerinde
Duymak istersin olayları
Görmek istersin anı hatta yarını
Kiminde bal kiminde kan damlar
Ya sevinirsin ya da kararır anlar
Ey fala inananlar
Bu aslında kendinden kaçıp
Dostluğa sığınmalar…

Bakır değil cezvem çelikten
Köz de değil gazda pişirsem
Hele bir de orta şekerli olsun dersen
Bil ki kurtarırsın zahmetten
Söz fal da bakarım sana
Telvedekiler inan falavra
Dostluğumsa…
Anladın işte sen onu kanımca

Onsekiz.mayıs.ikibinyedi
Zaman: telveli saliseler