Fakirin Şiiri - Ozan Yayla

Fakirde bulunmaz yedek çamaşır,
Telizden bozmadır çulu, fakirin...
Fizanda et yense dişi kamaşır,
Ağzında çürüğü dolu, fakirin...

Doya, doya etrafını gezemez,
Kalem bulup dertlerini yazamaz,
Bankalarda döviz-möviz bozamaz,
Olmazki parası-pulu, fakirin...

Ikına-sıkına fırına varır,
Sekiz baş horana ik'ekmek alır,
Yol parası yoktur, çarşıda kalır,
Eve de pek uzak yolu, fakirin...

Horanta gözünde, Dünya'nın devi,
Evine bakmaktır onun görevi,
Yağmur çiselese göllenir evi,
Yatağı-yorganı sulu, fakirin...

Kimisi yakayı toplarda döver,
Alamaz hırsını kimisi, söver,
Dişini sıkarda, duluğun gever,
Alacaklı sağı-solu, fakirin...

Dinleye, dinleye ağır sözleri,
Tükendi ömürü, bitti özleri,
Gitti ya, arkada halâ gözleri,
Acep ne eylerki dul'u, fakirin...

Apladı bir ömür, yüzü gülmedi,
Dünya'da bir eyi-kötü bilmedi,
Hayır-hasenat yok, sevap almadı,
Orda da perişan halı, fakirin...