Fakir Şiiri - Halil Kara 2

Seni düşünürken baktım'ki gün solmuş
Anladımki hasret'de delice bir tutkuymuş
Asi gönlüm yine bana baş kaldırır olmuş
Acep sevdasına kavuşan kaç fakir olmuş.

Sabah oldu seninle hayaller kurarken
Gözlerim doldu eski mektuplarını okurken
Nasılda düşler kurarım daha atıma eğer vuramazken
Unuturum seni fakirlik yare mektup yazarken.

Kavuşmak zor değil'ki nedir bir başlık parası
Hem zaten kim engel olabilirki, var yarin rızası
Bak eskilere nice fakire kaçtı onca ağa kızları
Desemde kendime görünür dibi boş kesenin ağzı.

Her gördüğünde ters ters bakar ağa bozması
Nalsız atından başka bırakıcak yok'da bir mirası
Hor görür ben gibi garibi hiç te yoktur rızası
Fakire kız vermem der o yarin zalim babası.

Duydum ki ister olmuş yari karşı köyün ağası
Malı mülkü duyunca çokdan razı zalim babası
Sen yinede dinleme kimseyi ol bu fakirin duası
Ölürmüsün seni çekip vursam ey yokluk belası.

Uzaklardan bir kalabalık çarptı gözüme, kimide atlı
Meğer düğün oğulu kaldırmış karşı köyün ağası
Bakıp bakıp bana göz yaşı döker o yarin anası
Fakirliğe kurban oldu yine bir aşk böylesine destansı.

Sile bilirmiyim ömrümden bilmem gözün görüdüğü bu anı
Dostlarım söylediler varmış seninkininde rızası
Şimdi kara kalem yazarmı bu fakirin sevdasını
Vurun beni vurun'da ölür benimle belki bu fakirlik belası.