Fahrettin Köseoğlu Şiirleri - Şair Fahre ...

Geçen sefer zamanım çok dardı ya,
Giderken, gözlerim doldu be Şenol.
O senesi iki oğlum vardı ya,
Şimdi bir de kızım oldu be Şenol.

Eyvâh bu ömre, geçti ziyânlarla ân be ân.
Hicrânla titreyip giderek soldu Kehkeşân.

Yırtıldı Gök ve Ay, mayi tüllerde kaldılar.
Neden soluk Güneş, ziyasından mı çaldılar.

Erzurum dedikleri dümdüz bir ova.
Karlar beyaz kuş olmuş, dağları yuva
Anam, adın dilimde sessiz bir dua.
İncinirsin, elinden tutamıyorum.

Bu odalar bir tek senin mi kaderin?

kuyulardan korkuların çekildiği zamanlardı...
daha “hasret” konmamıştı hasretin adı
ve daha kimse bir çılgınlık işlememişti aşk için,
ozanlar keşfetmemişti sazlarının hünerini
ağlamak acının..acı da...zayıflığın işareti idi henüz

dedi;
-bana ihaneti anlat...
dedim;
-seni çok seviyorum...
...
lekesizliğinden korkuyordum sevdamızın