Kendi pembe dizimi çekiyorum.
Kafamda kurduğum uyduruk tavırlar,
Seçtiğim dokunaklı oyuncular,
Ve zavallı ben.
Fonda ise Brezilya müziği,
Ah ne acıklı.
Dizinin sonu,
Oğlan kurmacaya son veriyor
Sokağa çıkıyor, soğuk kulağında tıslıyor
Alıyor gitarını eline, ve Bossa Nova hakimiyetini de.
Kendi çalıyor artık, soğuğa direnerek, aldırmayarak.
Kayıt Tarihi : 9.9.2001 20:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!