Cennet bahçesinin tek renksiz gülüydü o.
Bir gün gözleri kör olmuş iki sevgili yüzünden ezilip gitti.
Sevişiyorlardı o renksiz gül ezilirken.
Oysa aşk bize kendinden başka ne verebilir ki.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var