Ezgi'ye Veda Şiiri - İsmet Şahan

Sonbahar rüzgarı estiğinde,
Yapraklar gibi döküldü umutlarım.
Ezgi, seninle dolu bu dünya,
Şimdi sensiz bir hayal, bir yalnızlık anı.

Gözlerim aradı seni her köşe bucakta,
Ama anladım ki yolumuz ayrı artık.
Ezgi, bu kalp seni sevdiği kadar,
Şimdi vedanın acısıyla yanıyor.

Her adımda senin izlerini aradım,
Ama yollarımız kesişmeyecek artık.
Ezgi, bu veda, kalbimde bir yara,
Seninle dolu hatıralar, artık geçmişte kalacak.

Gözlerim dolu, ama sözlerim sessiz,
Bu vedayı anlatmaya yetmez hiçbir cümle.
Ezgi, seni sevdim, seni bekledim,
Ama şimdi yolum ayrı, bu aşk bitiyor.

Belki bir gün hatırlarsın beni,
Bir rüzgar estiğinde, bir şarkı çaldığında.
Ezgi, bu veda son değil belki,
Ama artık bu kalp, seni uzaktan sevecek, sessizce.

Hoşça kal Ezgi,
Bu son sözlerim sana,
Sevdamı bıraktım burada,
Seninle birlikte giden zamana.