İstiklal güneş gibi
Hür alnımda parıldar
Nabzımda ateş gibi
Fatihlerden bir kan var
Atam sen rahat uyu
Acıtırlarsa bir gün canını
Bana dön
Alışkınım ben
Senin kalbimde açtığın
Yaraları sarmaya
Hem özlemimi gidermiş olurum he
Kuşlar ötmüyor artık
Eskisi gibi akmıyor nehir
Eskisi gibi doğmuyor güneş
Sen gittin gideli
Çok sessiz bu dünya
Bir mahzun havası
Hayatta garip ruhlar
Garip kalpler
Kısacası garip insanlar vardır
Ölmekten çok korktuğu halde
Öldürmeye çalışan kendini
Gokyuzune bakıyorum
Parlayan yıldızlar
Onların kaymasını
Bekleyen küçük ben
Gökyuzune bakıyorum
Unutmamalıyım
Birlikte geçirdiğimiz gunleri
Beraber kırlarda koşuşumuz
El ele tutusup
Berrak denizin kokkusunu
Çektigimiz anı
gelsen yanıma
tutsan ellerimden
ellerim senin narin ellerine
haykırsan bana söyleyemdikleri
gitmeden once
Sorsan herkes iyidir.
Var mı dostunun arkasından iş çeviren,
Yoksa niye naptınız
Benim saf ruhum içinde
Buyuyen cocugu
Niye sırtından bıçakladınız?
Bazı kızlar birbirlerinin şarkılarını ezbere bilir,
Kahkalarında bile ahengi yakalarlar.
Dirsekleri birbirine bir ezgi ile değer.
Ama ya ben o natayı kaçırdıysam,
Ya benim ezgimi artık hiç kimse duymuyorsa...
PUFF
İşte yok oldu
Gordun mu
Yüzünü kaplayan masum gulumsemen
Kalbini hızla artıran o mutluluk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!