Dinle, kulak ver derinden,
Toprağın kadim sesine.
Binlerce yıllık birikimden
Fısıldar ruhun içine.
Bir soluk gibi yayılır
Köklerden göğe söz olur,
Sessizlikle konuşulur,
Her tanede sır bulunur.
Güneşin alnında yanmış
Nice hayal, nice dua,
Rüzgârla yol alan aşklar
Kazınmış taşın duvağına.
Bir elif gibi yükselir
Her sabah toprağın secdesi,
Sükûtla diz çöker zaman,
Dinler kudretin nefesini.
Göğsünde taşır geceyi,
Gündüzü, yıldız izini,
Bir rüya gibi sarar
Varlığın en derin özünü.
Ey insan, eğil biraz,
Duy sonsuzluğun çağrısını.
Tozda saklı hakikatin
İçine akıt yüreğini.
Çünkü toprağın fısıltısı
Susmaz, dinmez, eksilmez.
Sadece arayan bulur
O seste kendini, ezelden...
.
Kayıt Tarihi : 5.5.2025 22:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!